Zojuist ontving ik via Facebook een vriendschapsverzoek van mijn overleden moeder. Haar naam en foto (een vakantiekiekje uit de tijd dat ze, voor haar doen, redelijk gezond was) verschenen op mijn beeldscherm. Ze is in 2019 overleden.

Het kon geen toeval zijn. Mijn leven was in onrustig weer beland en geregeld dacht ik: ik moet mijn moeder even bellen. Om vervolgens door de volgende gedachte schaakmat gezet te worden: o nee, dat kan niet meer. Nu deed ze een vriendschapsvoorstel op een account waar ik niet veel mee doe. Ik zal het even uitleggen. Sla de volgende alinea gerust over als je die te gedetailleerd vindt.

Tot dit voorjaar deed ik, om uiteenlopende redenen, niet aan Facebook. Tot ik deze community vond rondom een oude liefde van mij: een jarentachtig-discoband. Van één van hun liedjes wilde ik graag weten welke van de twee zangeressen het had gezongen.
Als ik eerlijk ben, ik wil dat al weten sinds 1981.
Afijn, ik overstag, account aangemaakt, lid geworden van die community (Willkommen Eric!) en meteen die vraag gesteld.
Maar een antwoord kwam er niet. Lees verder op Tzum.