Debuutroman bij uitgeverij Kleine Uil

Geplaatst op juni 29, 2019 door

Je kunt maar één keer debuteren? Niet als je actief bent in verschillende genres. In de eerste helft van 2020 gaat mijn debuutroman verschijnen bij uitgeverij kleine Uil.
Ik had vrijdagochtend 28 juni op het kantoor van kleine Uil in Groningen een bijzonder prettig gesprek met Coen Peppelenbos (mijn redacteur) en uitgever Peter ter Hoor.  Ronny en ik zaten ontspannen op schommelstoelen (niet op de foto) aan tafel, met onze rug naar de boekenkast met alle uitgaven van bijna 20 jaar kleine Uil.

Wil je weten wat kleine Uil uitgeeft? Kijk hier voor proza, hier voor poezie, hier voor de Tzumreeks, hier voor de Regenboogreeks, en hier voor de complete catalogus.

Op de website: “Uitgeverij kleine Uil is een onafhankelijke uitgeverij met een eigenzinnig fonds.” Daar hoor ik graag bij!

Op onderstaande foto’s druk ik de hand van Coen Peppelenbos en uitgever Peter ten Hoor. De foto’s zijn gemaakt door Ronny Boogaart.

Wordt vervolgd.

Advertenties
Geplaatst in Uncategorized | Tags: , , , , , ,

Nieuwe recensie op Literair Nederland

Geplaatst op mei 8, 2019 door

Deze week verscheen op de website van Literair Nederland mijn recensie van Liefde van Marguerte Duras (vertaald door Marianne Kaas).

Mijn recensie, onder de kop ‘Moeilijk te vangen‘ opent als volgt:

Wie in Nederland leest er nog Marguerite Duras? In de tweede helft van de twintigste eeuw was zij een toonaangevend auteur – en filmmaker. Ze schreef romans, verhalen, toneel en filmscenario’s. Om twee hoogtepunten te noemen: het scenario voor de film Hiroshima mon amour (1959) en de roman L’amant (1984) waarmee ze de Prix Goncourt won. Van Duras verscheen eind jaren tachtig nog een Rainbowpocket (Het materiële leven). Nu komen vertalingen van haar werk uit bij marge-uitgeverijen die weliswaar het literaire hart op de juiste plaats dragen, maar helaas met hun uitgaven een publiek bereiken dat niet verder gaat dan dat van een welwillend ontvangen masterscriptie.
Lees hier verder.
Opvallend aan Liefde is vooral de vormgeving van de tekst, zie afbeelding:

Geplaatst in Literair Nederland | Tags: , , , , ,

Gedicht en recensie in TGV

Geplaatst op maart 29, 2019 door

In het maartnummer van het Tijdschrift Geestelijke Verzorging (jrg 22, nr 93) verscheen een gedicht en een recensie.

Hier vind je het gedicht Voor het slapen. (Uit de bundel Hongerklop).

En hier de recensie van Beate Rössler, Autonomie. Een essay over het vervulde leven.

Geplaatst in Hongerklop, Poëzie, TGV | Tags: , , , , , ,

Hoe het verleden doorwerkt – nieuwe recensie

Geplaatst op februari 15, 2019 door

Op Literair Nederland verscheen onder de titel Hoe het verleden doorwerkt mijn recensie van het bijzondere boek van Alba Arikha, Herinneringen aan een verloren wereld (uitgeverij Oevers, 2018):

In een brief aan zijn jeugdvriend Oskar Pollak schrijft Franz Kafka: ‘Ein Buch muß die Axt sein für das gefrorene Meer in uns‘. Daarmee legt hij de lat voor een boek erg hoog, maar Herinneringen aan een verloren wereld van Alba Arikha zou weleens zo’n boek kunnen zijn. Lees hier verder.

 

 

Geplaatst in Literair Nederland, Uncategorized | Tags: , , , ,

Nieuwjaarswens mét gedicht

Geplaatst op januari 2, 2019 door

Begin december 2018 verscheen mijn tweede bundel Hongerklop. Graag deel ik hier het openingsgedicht, dat Ronny en ik ook als nieuwjaarswens hebben rondgestuurd.

VOOR HET SLAPEN

Ik ken zijn ritueel van ontkleden:
trui, spijkerbroek, streepsokken, witte boxer
en als laatste een blik op bloot
in de staande spiegel, zwijgzamer
met de jaren.

Ik ken zijn talmen voor het liggen gaan:
valeriaan met water, A. Vogel
oogdruppels, houten tandenstoker,
rug rechter in het kussen, stijver
met de jaren.

Ik ken zijn gewoonte van toedraaien:
linkerschouder, knieën tegen mijn dij, hoofd
op mijn borst, lippen smakkend, tevreden.
Slaap lekker en nachtzoen, vluchtiger
met de jaren.

En dat ik dan elke avond weer denk
voor het vallen in de vertrouwde
afgrond. Dit. Zijn we op de helft
of al ver voorbij.

Geplaatst in Hongerklop, Poëzie, Uncategorized | Tags: , , ,

Drie kleine berichten

Geplaatst op december 23, 2018 door

Voor het jaar afgesloten wordt, nog drie kleine berichten:

    1. Voor het eerst van mijn leven sta ik op de cover van een blad. In de pas verschenen brochure van het Humanistisch Verbond: De impact van levensvragen in de zorg mag ik als model fungeren.
    2. Er is een nieuwe recensie verschenen in het Tijdschrift Geestelijke Verzorging. Ik bespreek Gerard van den Boomens bundel Miljarden malen klopte mijn hart.
    3. Kees Klok noemt op zijn weblog Hongerklop een prachtig boek.
Geplaatst in Hongerklop, Poëzie, TGV, Uncategorized | Tags: , , , , , ,

‘Een sterke bundel’ ~ recensie in PZC

Geplaatst op december 10, 2018 door

Vandaag verscheen in de Provinciale Zeeuwse Courant en in BN De Stem de eerste recensie van Hongerklop.

Natuurlijk gaat het ook over slappe kroketten

Mario Molegraaf

De eerste keer. Nee, niet die eerste keer, waarom altijd meteen aan dát gedacht? ‘Mijn eerste keer’ is in een gedicht van Eric de Rooij, ‘mijn eerste keer aan de reling’. Aha, we zijn dus op een boot. Niet zomaar een boot, maar de Prinses Juliana, lezen we verderop. En de boot vaart niet zomaar een route, maar het onvergetelijke traject tussen Kruiningen en Perkpolder. De eerste reis van de dichter naar de overkant, naar Zeeuws-Vlaanderen, zijn eerste reis naar het land van zijn toekomstige schoonfamilie. Zijn aanstaande is er helemaal thuis en herkent moeiteloos de grote stern. De dichter zelf ziet slechts ordinaire meeuwen. Het is een mooi overgangsgedicht ‘De Schelde bij Perkpolder’ uit Eric de Rooijs pas verschenen bundel Hongerklop (80 pagina’s/ gebonden/ 19,95 euro/ Bordeauxreeks nr.50/ Liverse).

Natuurlijk blijven de aan boord geserveerde ‘slappe kroketten en saucijzen’ niet onvermeld. Zónder zou poëzie over de Zeeuwse veerdiensten een incomplete indruk maken.

Eric de Rooij werd in 1965 geboren te Hilversum. Zijn band met Zeeland dankt hij aan de man met wie hij het leven deelt, Ronny Boogaart. Ze schreven samen artikelen en boeken, bijvoorbeeld in 2007 ‘Hart van mijn land ik ben terug’, een ‘literaire wandeling door het Zeeland van Hans Warren’.

Die trouwens af en toe ook aanwezig is in De Rooijs gedichten, in diens poëziedebuut ‘Het eindigt zomaar ergens’ (2015) en in deze tweede bundel Hongerklop. Een sterke bundel, alleen al het lezen waard vanwege het openingsgedicht ‘Voor het slapen’. Een liefdesgedicht, zeldzaam genoeg nu eens niet over de bliksemflits van de eerste keer maar over het na vele jaren flakkerende lichtje.

Hij dicht over een reis naar Taiwan, over de tijd dat hij een jongen was ‘met indianentooi’ en over de dubieuze zegen van familie: ‘meedogenloos zijn de genen’. Verder zijn er ontmoetingen in het verpleeghuis, onder meer met een vroegere bewoner van een eenzaam ‘Zeeuws eiland’ die over de kastijding met donderpreken en koude banken spreekt: ‘Drie keer op een zondag’. En nee, weer gaat het niet over drie keer je weet wel.

Geplaatst in Hongerklop | Tags: , , ,