Op Literair Nederland verscheen onder de titel Hoe het verleden doorwerkt mijn recensie van het bijzondere boek van Alba Arikha, Herinneringen aan een verloren wereld (uitgeverij Oevers, 2018):
Begin december 2018 verscheen mijn tweede bundel Hongerklop. Graag deel ik hier het openingsgedicht, dat Ronny en ik ook als nieuwjaarswens hebben rondgestuurd.
VOOR HET SLAPEN
Ik ken zijn ritueel van ontkleden:
trui, spijkerbroek, streepsokken, witte boxer
en als laatste een blik op bloot
in de staande spiegel, zwijgzamer
met de jaren.
Ik ken zijn talmen voor het liggen gaan:
valeriaan met water, A. Vogel
oogdruppels, houten tandenstoker,
rug rechter in het kussen, stijver
met de jaren.
Ik ken zijn gewoonte van toedraaien:
linkerschouder, knieën tegen mijn dij, hoofd
op mijn borst, lippen smakkend, tevreden.
Slaap lekker en nachtzoen, vluchtiger
met de jaren.
En dat ik dan elke avond weer denk
voor het vallen in de vertrouwde
afgrond. Dit. Zijn we op de helft
of al ver voorbij.
Voor het jaar afgesloten wordt, nog drie kleine berichten:
Vandaag verscheen in de Provinciale Zeeuwse Courant en in BN De Stem de eerste recensie van Hongerklop.
Mario Molegraaf
Natuurlijk blijven de aan boord geserveerde ‘slappe kroketten en saucijzen’ niet onvermeld. Zónder zou poëzie over de Zeeuwse veerdiensten een incomplete indruk maken.
Eric de Rooij werd in 1965 geboren te Hilversum. Zijn band met Zeeland dankt hij aan de man met wie hij het leven deelt, Ronny Boogaart. Ze schreven samen artikelen en boeken, bijvoorbeeld in 2007 ‘Hart van mijn land ik ben terug’, een ‘literaire wandeling door het Zeeland van Hans Warren’.
Die trouwens af en toe ook aanwezig is in De Rooijs gedichten, in diens poëziedebuut ‘Het eindigt zomaar ergens’ (2015) en in deze tweede bundel Hongerklop. Een sterke bundel, alleen al het lezen waard vanwege het openingsgedicht ‘Voor het slapen’. Een liefdesgedicht, zeldzaam genoeg nu eens niet over de bliksemflits van de eerste keer maar over het na vele jaren flakkerende lichtje.
Hij dicht over een reis naar Taiwan, over de tijd dat hij een jongen was ‘met indianentooi’ en over de dubieuze zegen van familie: ‘meedogenloos zijn de genen’. Verder zijn er ontmoetingen in het verpleeghuis, onder meer met een vroegere bewoner van een eenzaam ‘Zeeuws eiland’ die over de kastijding met donderpreken en koude banken spreekt: ‘Drie keer op een zondag’. En nee, weer gaat het niet over drie keer je weet wel.
Gistermi
ddag werd Hongerklop, het vijftigste deel in de Bordeauxreeks, feestelijk gelanceerd met muziek, voordrachten en poëzie. Co Woudsma las eigen gedichten voor en zijn favoriete gedicht uit Hongerklop. Ronny Boogaart analyseerde op taalkundige wijze het gedicht Het jonge falen en vertelde uitgebreid over het zelfstandige gebruik van bijzinnen. Oscar Kerkman had drie gedichten uit mijn eerste bundel op muziek gezet, zong en begeleidde zichzelf op de piano. Het eerste exemplaar ging naar Kees Klok, bij aanvang al de redacteur van deze reeks.
Het boek is bij de betere (internet)boekhandel en bij de uitgever te bestellen.
Gegevens: Eric de Rooij, Hongerklop, uitgeverij Liverse, ISBN 9789492519337
Foto’s van 
Martin vd Kamp, Gerco Ziermans, Ronny Boogaart, Eric de Rooij
Vandaag verscheen mijn recensie van de biografie over Frans Kellendonk op de website van Literair Nederland:
Op zaterdag 8 december vindt de presentatie plaats van Hongerklop, mijn tweede bundel.
Programma:
~ Co Woudsma leest eigen gedichten en zijn favoriete gedicht uit Hongerklop
~ Ronny Boogaart ontleedt een gedicht taalkundig
~ Oscar Kerkman speelt piano en zingt gedichten van Eric de Rooij
~ Feestelijke overhandiging van het eerste exemplaar van Hongerklop
Locatie : Café Huis van de Wijk, A.J. Ernststraat 112, Amsterdam
Zaterdag 8 december. Aanvang 14.30
Eric de Rooij, Hongerklop
Bordeauxreeks nr. 50, ISBN 978-94-92519-33-7
