Waarom Spanje? Omdat je er als twee mannen onbezorgd hand in hand kunt lopen – mocht je daar behoefte aan hebben – zonder dat je hele lijf en niet alleen dus je oren of ogen, alert is op wat in je omgeving gebeurt. We waren een week in Bilbao en San Sebastian, Baskenland. Guggenheim museum, kathedralen en pinchos. Met bateginez independentzia op muren gekalkt en opvallend veel Palestijnse vlaggen uit de ramen. De ene honger naar onafhankelijkheid verklaart zich solidair met een andere. Denk je dieper na dan zie je ook de verschillen.

We aten in een restaurant gerund door leden van de The Twelve Tribes of Israel, een religieuze groep met een hoofdkantoor aan de andere kant van de Atlantische oceaan. De vrouw die onze bestelling opnam, vertelde lang geleden haar biologische familie in het zuiden van Spanje achter te hebben gelaten. Hier vond ze een nieuwe familie in een kleine gemeenschap. Een leven van searching for God naar finding God.

We namen een Engelstalige folder mee en later zocht ik op internet op hoe zij in hun religieuze beleving tegen homoseksualiteit aankijken.
De eerste treffer: The group openly condemns homosexuality. Zo heeft elke gemeenschap als vanzelf een uitsluitingsmechanisme, hoe gezellig, inclusief en welkom de foldertekst ook mag klinken.

Hand in eigen roze boezem. Kijk maar naar de vlaggenruzie rond de Pride Walk afgelopen weken. Een community op drift.

Over uitsluiting gaat ook de nieuwe roman van Maurits de Bruijn. Lees de volledige column op Tzum.