Voor me zat een jongen met een petje. Hij was verreweg de jongste in een publiek van grijsaards en kaalkoppen dat op deze natte en herfstige zaterdagmiddag naar de boekpresentatie van dichter Co Woudsma was gekomen. Ik dacht even dat de jongen er tegen zijn zin of onder dwang zat.
Tussen de voordrachten en muziekmomenten door zond zijn moeder met haar ogen en glimlach bemoedigende signalen naar hem. Later zag ik hem toch vrolijk stralen toen het notabene zijn moeder was die uit het publiek opstond om het zogeheten eerste exemplaar van de dichter in ontvangst te nemen. Of misschien straalde hij al de hele tijd, dat weet ik eigenlijk niet, want ik zat, als gezegd, direct achter hem en ik zag alleen de achterkant van zijn petje (dat eigenlijk de voorkant was maar dan achterstevoren opgezet).

Het was een vrolijke presentatie. Op de eerste verdieping van boekhandel Broese was een hoekje vrijgemaakt voor een halve cirkel aan opklapbare stoelen, een tafel met bundels en een beeldscherm. Natuurlijk vertelde Co zijn vaste grap over Weesp. Er gebeurt daar zo weinig, dat het de plaatselijk krant verleidde tot de kop, Man valt bijna van fiets.  Lees verder op Literair Nederland.